Oriëntatie bij Heartlands en naar het Strand!

Ik wilde niet te vaak een verhaal schrijven eigenlijk, maar ik ben vandaag voor het eerst naar Heartlands Baby Sanctuary geweest en dit is iets wat ik wel graag wil delen en waar velen nieuwsgierig naar zijn denk ik. Plus als ik alles van 1 week moet typen dan ben je pas klaar als ik terug ben in Nederland! Het zijn ook de eerste dagen natuurlijk, dus heb ik veel te vertellen!

Rond 9 uur stond ik op de parkeerplaats en werd ik binnengelaten. Wat me opviel is dat het enorm goed beveiligd is. Het hek gaat direct weer dicht, dus je moet er meteen doorheen. Dit is voor de veiligheid van de werknemers en vooral voor de kinderen. Je moet bedenken dat deze kinderen niet onder leuke omstandigheden hier zijn. De meeste kindjes zijn mishandeld, misbruikt en/of verwaarloosd. Er zijn er maar een paar die ernstig ziek zijn of een geestelijke/lichamelijke handicap hebben. De rest is daar echt vanwege de andere vreselijke omstandigheden. Dit is overigens niet altijd omdat de ouders hun kinderen bewust willen pijn doen. Soms is er gewoon geen geld en kunnen ze de kinderen niet te eten geven. En soms kopen ze liever drank dan dat ze hen te eten geven.. De verhalen variëren dus enorm.

De Social Worker waar wij onder werken is Eunice (25) en is echt een super tof persoon! Ze is enorm vrolijk en heel erg verzorgend naar de kinderen, maar ook naar ons toe. Als ik ons zeg bedoel ik mijzelf, Lea (Duitse vrijwilliger) en Fabienne (Zwitserse vrijwilliger). Met Lea zal ik regelmatig samenwerken. Fabienne werkt op andere dagen. Eunice gaf ons eerst een rondleiding door het gebouw, nadat we elkaar een beetje hadden leren kennen. Het terrein bestaat nu 2 jaar, maar het heette eerst anders. Dus eigenlijk bestaat het al wel veel langer. Het terrein is bizar groot! Ze hebben hele grote kamers en zalen voor verschillende leeftijden, voor speeltijd (stimulation room) en een keuken, buitenplaats, kamers voor ouderbezoeken etc etc. Ze hebben alles wat je maar kunt bedenken. Hiernaast hebben ze een donatie zaal waar alle spullen worden gesorteerd. Sommige dingen gaan naar de kinderen en sommige dingen gaan naar hun eigen tweedehands winkel. Dit is een groot deel van hun inkomsten om alles draaiende te houden. Ze hebben ook sinds een jaar een kleine koffieshop. (Nee niet zoals bij ons thuis ) Ik moet een klein lachje verbergen toen ze coffeeshop zei.. Maar goed, we hebben zo veel informatie gekregen dat ik echt moet nadenken wat ik zal schrijven!

Wat ik heel erg leuk vond was dat ik zoveel herkende van mijn opleiding in wat ze vertelde. De zelfde schrijvers Bowlby en Ainsworth gebruiken zij om de hechtingstheorie uit te leggen. Eunice vroeg mij of ik het kort kon uitleggen en dat was erg leuk om te doen. Volgens mij vond ze het ook leuk, want vanaf toen vroeg ze elke keer of ik wat aan te vullen had en soms vroeg ze in het Afrikaans om een woord te vertalen in het Engels. Afrikaans legt vaak de klemtoom anders dan in het Nederlands, maar het woord is praktisch hetzelfde. Ze schrijven het gewoon lekker hoe het klinkt, moeilijk doen, dat kennen ze hier niet  Dit geldt ook in het verkeer trouwens!! Als iemand je wilt inhalen op een rijbaan (dus 1 rijbaan), dan hoor je gewoon even de vluchtstrook op te rijden om de ander te laten passeren. Als je dan toevallig een auto met pech tegenkomt…. Tja.. gewoon keihard terugsturen joh! Komt wel goed.. Ow en auto’s langs de weg is zeg maar om de paar 100 meter.. hahaha.. Ook zag ik een taxi langs de kant stil staan zonder bumper, dus taxi’s gaan hem niet worden hier, tenzij je het hier echt zat bent.. dan moet je het vooral eens proberen. Uber is wel te vertrouwen though!

Terug naar Heartlands! Uhm wat heeft ze nog meer verteld?! Zoooooveel… Ook dat hier in Afrika Racisme een groot probleem is.. dan denk je huh? Hoe dan? Nou, de blanke zijn hier in de minderheid, net als in Nederland zeg maar (grapje duhh), maar het is wel echt wit tegen zwart hier in Afrika. Komt ook vooral door de corrupte regering momenteel, dit was vroeger niet zo. Ook zie je altijd mensen langs de snelweg lopen met bordjes en soms met spullen voor de verkoop. Er gaan zelfs mensen dood aan TBC omdat ze niet weten dat het gewoon te genezen is. Gratis. Hoe bizar is dat? HIV en Aids zijn nu ook enorm goed te behandelen en dat is ook veel minder een probleem hier in Zuid Afrika.

Helaas mag ik niet zomaar foto’s maken van kinderen of zomaar informatie geven (geld vooral voor hier in Afrika natuurlijk). Begrijpelijk, maar ik zal een voorbeeld geven van een kind. Dit jongetje is vorige week binnen gekomen en kreeg GEEN eten thuis. Hij woog 10 kilo, ik weet niet precies hoe oud hij is, maar ik heb een foto gezien en dat was echt verschrikkelijk. Hij heeft ook een geestelijke handicap. Hier krijgt hij de zorg die hij nodig heeft op medisch vlak maar ook persoonlijk! Het is echt heel heftig en ik denk dat ik dat nóg meer besef na een dag doorbrengen met deze kinderen. Ik werk deze maand een aantal dagen in de week. Eerste week 3 dagen, dan 2 dagen, dan 5 dagen, dan 2 dagen. Dus heb enorm veel vrije tijd om lekker te ontspannen en bij te komen van de lange dagen, want je werkt wel van 7.00 tot 18.00. Tussendoor slapen de kinderen 2 a 3 uur, dus die tijd heb je gelukkig wel.

Dus.. na dit enorm indrukwekkende verhaal konden we naar huis rond 13.00. Na wat te hebben gegeten lekker naar het strand gegaan. Het waaide enorm, dus ben ik naast de duinen gaan liggen bij een gezin (omdat dit veiliger is ). Ze gingen alleen na 10 minuten weg, dus dat was jammer haha.. Ik werd ook tijdje later aangesproken door een paar wiet rokende bosjesmannen achter me (geen racisme.. ze kwamen letterlijk uit de bosjes;)). Gelukkig zaten er 2 jongens een paar meter verderop. Daar heb ik aan gevraagd of ik erbij mocht komen liggen. Ze wilden me net al roepen toen ze zagen wat er was, dus dat is wel heel tof dat je genoeg mensen hebt waar je op kunt terugvallen!

Binnenkort ga ik naar de watervallen met 3 andere personen die hier stage lopen of vrijwilligers werk doen. Deze ken ik niet, maar dit regelt mijn contactpersoon! zodat ik wat mensen leer kennen om het land te zien. Dit is in je eentje niet altijd even veilig, plus is het veel leuker om het met anderen te doen!

Sorry voor het verhaal, maar ik moest dit even delen. Ook om de ervaringen van me af te schrijven. De kinderen zien en de verhalen horen maken nogal een indruk! Enorm veel zin om te beginnen en om dit avontuur voort te zetten.

Owww en ik heb ontdekt dat ik Airco heb in de auto! Mijn dag kon niet meer stuk!

Komende dagen wordt het minder lekker, maar de regen is hier heeeel hard nodig, dus ik gun het ze van harte. Daarna mag het van mij weer lekker 30 graden worden